Een Australische militair, Roberts-Smith, de meest gedecoreerde levende militair Down Under, wordt beschuldigd van ernstig wangedrag op het slagveld, aldus een bericht in NRC Handelsblad. Zoals het gebruiken van de beenprothese van een door hem geëxecuteerde man als drinkbeker. En hij zou, ter ontgroening, twee rekruten de opdracht hebben gegeven om twee Afghanen te executeren. Een Nederlandse held, Marco Kroon, is geëerd met de hoogste militaire onderscheiding van het land, de Willemsorde. Maar ook veroordeeld tot gevangenisstraf wegens wildplassen en het uitdelen van een kopstoot.
Ze doen me denken aan twee klassieke helden: Hercules en Achilles. Hercules verwierf eeuwige roem door twaalf onmogelijke opdrachten te vervullen, zoals het doden van de leeuw van Nemea en het veroveren van de gordel van de koningin der Amazonen. Achilles was bepalend bij de slag om Troje. Die stad zou er nu nog zijn, als Achilles er niet was geweest.
Tegelijkertijd staan beide bekend om het te pas en te onpas verkrachten van vrouwen (en het verwekken van veel kinderen), het doodslaan van slaven en het plunderen van dorpen en steden.
Dat roept de vraag op: Is heldendom altijd gekoppeld aan wangedrag? Kun je alleen maar een held zijn als je ook veel overbodige schade aanricht (collateral damage, zoals de Amerikanen dat zo mooi noemen)?
Ik stel me voor dat Achilles bij mij in therapie komt. Zijn bulkend gespierde lijf past nauwelijks in de stoel. Door een overmatige hoeveelheid lichamelijk energie lukt het hem niet stil te zitten. Hij pakt het bekertje water en knijpt het per ongeluk fijn. Hij loopt rood aan van nijd.
‘Wat gebeurt er nu?’ vraag ik nieuwsgierig.
‘Dit gebeurt me altijd’, bromt hij. ‘Ik knijp iets fijn zonder het te willen. Mijn moeder zei al dat ik mijn eigen krachten niet ken. Al betwijfel ik of dat waar is, ze wist het wel. Ze was immers een zeegodin.’
Hij vertelt over Patrokles, zijn levensgezel die zo tragisch om het leven kwam bij de slag om Troje. En hoe die een leegte in zijn leven heeft achtergelaten. Terwijl iedereen naar hem opkijkt en verwachtingen heeft dat hij weer een overwinning gaat boeken. Verliezen is geen optie. Hij is toch immers een held?
Innerlijke leegte, de druk van externe verwachtingen….de contouren van hoe Achilles zijn heldendom ervaart, beginnen zichtbaar te worden.
En zo gaat de therapie van start.
Wil je ook eens proberen wat analytische therapie voor je kan betekenen? Neem hier contact op voor een vrijblijvend intake gesprek.
