Assita Kanko, Belgisch europarlementarier, schreef haar biografie: 'zoeken naar vrijheid'. In het programma WNL op zondag las ze er een stukje uit voor: 'Ik ben Assita. Ik ben onbevreesd geboren. Maar het leven heeft mij geleerd om bang te zijn. (…) Toen ik vijf jaar oud was, vertelde het mes van een besnijdster dat resoluut in mijn vel en leven sneed, dat ik een meisje was en geen volwaardig mens. Ik moest een dienstmeid worden.'
Het is een indrukwekkende tekst, omdat ze hier precies de ontwikkeling van ieder mens beschrijft: je wordt onbevangen geboren. Daarna begint een proces van ontwikkeling. En die ontwikkeling vindt plaats omdat je met frustraties in aanraking komt.
Bijvoorbeeld: als baby wil je altijd bij je moeder zijn, want die biedt veiligheid. Maar ze legt je even weg omdat ze de deur open moet doen. Waar is mamma? Van schrik zet je het op een huilen. Zo leer je dat mamma niet altijd beschikbaar is en zet je een eerste stap naar zelfstandig functioneren.
Dit is het normale 'ontwikkelpad' dat ieder mens meemaakt.
Dit kan ook ontaarden in trauma's die je je hele leven meedraagt. Bijvoorbeeld omdat je besneden wordt, of misbruikt. Je ontwikkelt je dan niet normaal. De frustraties of trauma's veroorzaken teveel pijn. Om te overleven pas je je gedrag aan: je wordt heel opstandig, of juist heel ondergeschikt.
Het mes van de besnijdster vertelde niet dat Assita geen volwaardig mens is. Het bracht haar een trauma toe, dat een grote invloed heeft gehad op haar verdere ontwikkeling. Niet alleen vrouwen ontwikkelen trauma's door misbruik in hun jeugd, Hetzelfde geldt voor mannen.
Leren omgaan met trauma's en frustraties is een opgave die zowel vrouwen al mannen hebben. Vaak gaat dat in de vorm van een projectie van de innerlijke pijn. De schuld voor het trauma wordt elders gelegd. Bij ' het patriarchaat', of 'mijn vader' of 'mijn moeder'. Of iemand anders die je iets heeft aangedaan.
Wil je leren omgaan met je frustraties en trauma's, dan heb je echter een andere opdracht: het leren herkennen van de werking van een trauma in jezelf. En er uiteindelijk vrede mee sluiten. Dat is ingewikkeld en lastig, maar op de langere termijn heb je daar meer aan dan je woede en pijn te projecteren op de buitenwereld.
Voel jij een diepe pijn van binnen en weet je niet hoe hiermee om te gaan? In de analytische therapie die ik verzorg, onderzoeken we de bron van die pijn en ontwikkelen we een manier om de pijn tot rust te brengen. Geïnteresseerd? Mail me op: paul@lensink.org